Iphigénie en Tauride

Ooit kreeg Agamemnon een hartverscheurende voorspelling: in ruil voor de langverwachte wind die de Griekse oorlogsvloot naar Troje zou voeren, moest de Myceense koning zijn dochter Iphigeneia offeren. Volgens operavernieuwer Christoph Willibald Gluck was het de godin Diana die Iphigeneia ternauwernood kon redden. In zijn stormachtige Iphigénie en Tauride verkommert de getormenteerde prinses vele jaren na die goddelijke interventie in een tempel in het verre Tauris. Als hogepriesteres is het nu haar gruwelijke plicht vreemdelingen ritueel te doden. Op een dag krijgt Iphigeneia de opdracht Pylades en Orestes te vermoorden, twee gevangenen uit haar vaderland. Door de jaren van afzondering en kwelling herkennen zij en haar teerbeminde broer Orestes elkaar niet meer… tot het bijna te laat is. Regisseur Rafael R. Villalobos toont dat de klassieke tragedie over de ontwrichtende gevolgen van oorlog niet alleen tijdloos maar ook brandend actueel is.